Kuran Yeter mi
ALLAH’TAN BAŞKA DİNDE KURAL KOYUCU VAR MIDIR?
Allah’ın dini tamdır, mükemmeldir. Makamı ne olursa olsun; peygamber, alim, müçtehid, şeyh, hoca efendi dinde kural koyamaz. Bunu yaparlarsa bu şirktir.
Maide (5)-3 Bugün dininizi kemale erdirdim, size nimetimi tamamladım.
Tevbe (9)-31 Allah’ı bırakıp bilginlerini, rahiplerini ve Meryem oğlu Mesih’i rabler edindiler. Hâlbuki onlara ancak tek ilâha kulluk etmeleri emrolundu. O’ndan başka tanrı yoktur. O, bunların ortak koştukları şeylerden uzaktır.
Araf (7)-32 De ki: Allah’ın, kulları için yarattığı süsleri ve güzel rızıkları kim haram kılabilir?
Enam (6)-114 Allah, kitabı tafsilatlı bir şekilde size indirmişken, O’ndan başka hüküm veren birini mi arayacağım. Kendilerine kitap verdiklerimiz, sana inen kitabın içindeki gerçeklerin Rabbinden indirildiğini çok iyi biliyorlar. Sen asla şüpheye düşenlerden olma.
Enam (6)-115 Rabbinin sözü doğruluk ve adalet bakımından tastamamdır. O’nun sözlerini değiştirebilecek yoktur. O, duyandır, bilendir.
Her elçi kendisine itaat edilsin diye gelmiştir. Ancak bu onların kural koyucu olduğu anlamına gelmez. Onlarda, bizlerde gönderilen vahye yani kitaba uymak zorundayız. Din hakkında; kitap dışında bir şey söyleyemeyiz.
Hakka (69)- 44-47 Eğer o elçi bizim adımıza birtakım sözleri söylemiş olsaydı. Onu güçlü bir şekilde yakalar. Sonra onun şah damarını koparırdık. Hiçbiriniz buna engel olamazdınız.
Tahrim (66)-1 Ey peygamber! Hanımlarının gönlü olsun diye Allah’ın sana helal kıldığını sen kendine niçin haram kılarsın. Allah çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.
Nisa (4)-64 Biz, her peygamberi ancak, Allah izniyle ona itaat edilsin diye gönderdik…
Enam (6)-106 Rabbinden sana vahyedilene uy
Yunus (10)-109 Sana vahyedilene uy
İnsanlar dua ederken şirke düşerler. Yüce Allah dini sadece ona has kılmamızı emrediyor. Duada isminin yanında kim olursa olsun; başka birinin isminin anılmasını yasaklıyor. Burada geçen kelime ‘’halis’’ kelimesidir. Arapçada ‘’saf, katkısız, katışıksız’’ manalarına gelir.
Duamızda Allah’tan başka ne bir peygamber ne bir şeyh, hoca; kim olursa olsun başka bir isim yer almamalıdır. Duamız sadece ama sadece Allah’a olmalıdır.
Cin (72)-18 Mescitler Allah’ındır. Allah ile birlikte başkasına dua etmeyin.
Araf (7)-29 Mümin (40)- 14-65 Dini yalnız kendisine has kılarak, O’na dua edin.
Hac (22)-62 Çünkü hak olan, yalnızca Allah’tır ve Allah’tan başka dua ettikleri batıldır.
Çoğu insan peygamber, hoca, şeyh daha nicelerinin kendilerine şefaat edeceğine inanır. Bu nedenle bu gibi insanların peşine takılır. İnsanların Allah’tan başka ne bir dostu ve ne de şefaatçisi vardır. (Secde (32)-4) Tüm şefaat Allah’ındır. (Zümer(39)-44)
Onun istediği ve razı olduğuna şefaat olunacaktır. (Necm (53)-26, Enbiya(21)-28) Şefaati ise; izin verdikleri (Sebe (34)-23) bilerek hakka şahitlik eden (Zuhruf (43)-86) sözünden razı olduğu (Taha (20)-109) Allah’tan ahit almış olanlar yapacaktır. (Meryem (19)-87) Bunlar kendi istedikleri gibi değil, Allah’ın istediği ve razı olduğu şekilde şefaat edeceklerdir.